นิทาน เรื่อง สโนว์ไวท์กับคนแคระทั้งเจ็ด นิทาน 2 ภาษา ไทย/อังกฤษ
เวอร์ชันภาษาไทย
กาลครั้งหนึ่งในอาณาจักรอันห่างไกล มีเจ้าหญิงแสนสวยชื่อสโนว์ไวท์อาศัยอยู่ เธอมีผิวขาวราวกับหิมะ ริมฝีปากแดงเหมือนเลือด และผมดำเหมือนไม้มะเกลือ ราชินีแม่เลี้ยงของสโนว์ไวท์อิจฉาความงามของเธอเป็นอย่างมาก และมักจะปรึกษากระจกวิเศษของเธอเพื่อถามว่าใครงามที่สุดในแผ่นดินนี้ กระจกตอบเสมอว่าสโนว์ไวท์สวยที่สุด
วันหนึ่ง กระจกของพระราชินีให้คำตอบที่แตกต่างออกไป โดยอ้างว่ามีความงามอันใหม่งดงามที่สุดเกิดขึ้นแล้ว ด้วยความอิจฉาริษยา ราชินีจึงสั่งให้นายพรานพาสโนว์ไวท์เข้าไปในป่าและสังหารเธอ อย่างไรก็ตาม นายพรานไม่สามารถพาตัวเองไปทำแบบนั้นได้ และปล่อยสโนว์ไวท์ไป โดยเตือนเธอให้หนีเข้าไปในป่าและไม่กลับมาอีก
สโนว์ไวท์หลงทางและโดดเดี่ยวในป่าอันมืดมิดและบังเอิญไปพบกับกระท่อมเล็กๆ หลังหนึ่ง เธอเข้าไปข้างในและพบว่ามันเป็นของคนแคระทั้งเจ็ดชื่อด็อก, อารมณ์เสีย, แฮปปี้, ง่วงนอน, ขี้อาย, จามและโดปีย์ แม้จะจองไว้เบื้องต้นแล้ว คนแคระก็ยังต้อนรับสโนว์ไวท์เข้ามาในบ้านของพวกเขา
ในขณะเดียวกัน ราชินีก็พบว่าสโนว์ไวท์ยังมีชีวิตอยู่ ด้วยความโกรธแค้น เธอจึงวางแผนกำจัดสโนว์ไวท์ ราชินีปลอมตัวเป็นหญิงชราและหลอกให้สโนว์ไวท์กินแอปเปิ้ลอาบยาพิษด้วยแอปเปิ้ลอาบยาพิษ พิษได้ร่ายมนตร์ทำให้สโนว์ไวท์หลับลึกซึ่งอาจถูกทำลายได้ด้วยจูบแห่งรักแท้เท่านั้น
คนแคระอกหักวางสโนว์ไวท์ไว้ในโลงแก้ว วันหนึ่ง เจ้าชายจากอาณาจักรใกล้เคียงได้บังเอิญมาที่กระท่อมแห่งนี้ และได้จุมพิตเธอด้วยความหลงใหลในความงามของสโนว์ไวท์ จูบแห่งรักแท้ทำลายมนต์สะกด และสโนว์ไวท์ก็ตื่นขึ้นมา
เจ้าชายและสโนว์ไวท์แต่งงานกัน และพวกเขาก็อยู่ร่วมกับคนแคระอย่างมีความสุขตลอดไป อย่างไรก็ตาม ราชินีต้องเผชิญกับชะตากรรมอันเลวร้ายในขณะที่การกระทำชั่วร้ายของเธอตามทันเธอ
"สโนว์ไวท์กับคนแคระทั้งเจ็ด" กลายเป็นนิทานอมตะที่สอนบทเรียนเกี่ยวกับความหึงหวง ความเมตตา และพลังแห่งความรักที่แท้จริง เรื่องราวได้รับการดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ ละคร และสื่อรูปแบบอื่นๆ มากมาย ดึงดูดความสนใจของผู้ชมทั่วโลก
เวอร์ชัน ภาษาอังกฤษ
Once upon a time, in a faraway kingdom, there lived a beautiful princess named Snow White. She had skin as white as snow, lips as red as blood, and hair as black as ebony. Snow White's stepmother, the Queen, was extremely jealous of her beauty and would often consult her magical mirror, asking who the fairest in the land was. The mirror always replied that Snow White was the fairest.
One day, the Queen's mirror gave a different answer, claiming that a new fairest beauty had emerged. Consumed by jealousy, the Queen ordered a huntsman to take Snow White into the forest and kill her. However, the huntsman couldn't bring himself to do it and let Snow White go, warning her to flee into the woods and never return.
Lost and alone in the dark forest, Snow White stumbled upon a small cottage. She went inside and discovered that it belonged to seven dwarfs named Doc, Grumpy, Happy, Sleepy, Bashful, Sneezy, and Dopey. The dwarfs, despite their initial reservations, welcomed Snow White into their home.
Meanwhile, the Queen discovered that Snow White was still alive. Enraged, she concocted a plan to get rid of Snow White. The Queen disguised herself as an old woman and, with a poisoned apple, tricked Snow White into taking a bite. The poison cast a spell, causing Snow White to fall into a deep sleep that could only be broken by true love's kiss.
The dwarfs, heartbroken, placed Snow White in a glass coffin. One day, a prince from a neighboring kingdom happened upon the cottage and, enchanted by Snow White's beauty, kissed her. True love's kiss broke the spell, and Snow White woke up.
The prince and Snow White married, and they, along with the dwarfs, lived happily ever after. The Queen, however, faced a grim fate as her evil deeds caught up with her.
"Snow White and the Seven Dwarfs" has become a timeless tale, teaching lessons about jealousy, kindness, and the power of true love. The story has been adapted into numerous films, plays, and other forms of media, capturing the imaginations of audiences around the world.